กระดูกพรุน กีฬาแนะนำสำหรับผู้ป่วยกระดูกพรุน

       

     ขึ้นชื่อว่ากีฬาไม่ว่าจะประเภทใดใด ถือว่าได้ประโยชน์ต่อร่างกายทั้งสิ้น เพราะกีฬากีฬาเป็นยาวิเศษ การได้เล่นกีฬาเราจะได้อะไรหลายๆอย่าง หากเป็นกีฬาที่ต้องเล่นมากกว่าหนึ่งคน เราจะได้มิตร ได้เพื่อน ได้ความสนุกที่จะได้เล่นกับเพื่อน ได้รู้จักวินัย ได้รู้จักการให้อภัย อีกมากมาย ของคุณประโยชน์  และทำให้ร่างกายหลั่งสารแห่งความสุขออกมาในขณะที่เราได้เหงื่อ รวมทั้งยังได้สุขภาพที่แข้งแรงอีกด้วย

            การออกกำลังกายจึงถือเป็นยาแขนงเอกที่ได้กับตนเองแบบไม่ต้องซื้อหาและต้องใช้เงินเพื่อให้ได้สุขภาพที่ดีแต่อย่างใดเลย เพียงแต่คุณสละเวลาให้กับชีวิตคุณเอง และ ให้เวลากับตัวคุณเองเพียงเท่านี้ก็เป็นการเริ่มต้นชีวิตที่แสนสุขแล้ว

ผู้ป่วยที่มีภาวะโรคกระดูกพรุน สามารถออกกำลังกายได้หรือไม่

          โรคทุกโรคผู้ป่วยสามารถออกกำลังกายและเคลื่อนไหวร่างกายได้ทั้งนั้นเพียงแต่จะต้องทำตามคำแนะนำของแพทย์ และ นักกายภาพบำบัดอย่างเคร่งครัดและทำอย่างถูกต้อง เพราะการออกกำลังกายจะทำให้สรีระต่างๆของอวัยวะต่างๆในร่างกายเรานั้นได้ขยับตัวและเคลื่อนไหว ได้มีแรงต้าน แรงกระทำ และได้ออกกำลังกายอวัยวะส่วนอื่นด้วยไปในตัว ไม่ว่าจะเป็นปอด และหัวใจ

กีฬาที่เหมาะสมกับผู้ป่วย

         กีฬาที่เหมาะสมสำหรับผู้ป่วย จะเป็นประเภทของกีฬาที่มีการลงน้ำหนัก การลงน้ำหนักเป็นการช่วยเพิ่มมวลกระดูกได้ ทำให้มีประโยชน์อย่างยิ่งกับผู้ป่วยที่เป็นโรคดังกล่าว กีฬาจำพวกนี้เป็นต้นว่า การเดิน ถือว่าเหมาสมที่สุดเพราะโรคกระดูกพรุนมักเกี่ยวพันกับผู้สูงอายุเป็นส่วนใหญ่ การเดินเป็นการออกกำลังกายที่ง่ายและเหมาะที่สุดสำหรับคนวัยนี้ยิ่งเป็นการเดินผลสายพาน

           แต่จะไม่ได้ผลกับการออกกำลังกายด้วยการเดินในน้ำ การวิ่งจ๊อกกิ้ง วิ่งเหยาะๆเบาๆ จะเป็นประเภทกีฬาที่ไม่เหมาะกับผู้ป่วยที่มีอาการข้อเข่าเสื่อม เพราะหัวเข่าจะรับน้ำหนักเมื่อต้องวิ่งจะทำให้มีผลเสียต่อผู้ป่วยได้  การรำมวยจีน  การเต้นลีลาศ  การขี่จักรยาน หรือ การยกน้ำหนัก พวกนี้จะช่วยเพิ่มมวลกระดูกทั้งสิ้น แต่บางประเภทไม่ควรหักโหมมากจนเกินกำลัง เช่นการวิ่ง ก็ควรวิ่งตามที่ร่างกายเราสามารถรับได้ พอให้สดชื่น ให้พอมีเหงื่อ ไม่ถึงกับต้องเหนื่อย หอบจนเกินไปนัก หรือ การยกน้ำหนักก็ใช้น้ำหนักในการยก ที่ร่างกายยกไหว  และทำในท่าที่ถูกต้อง จึงจะได้ผล เพราะหากทำผิด หรือ มากจนเกินไป ผู้สูงอายุที่มวลกระดูกเริ่มถดถอยไปตามวัย ก็จะยิ่งซ้ำเติมมากขึ้นไปอีก

              การเดิน พร้อมเก่งแขน เขม่วท้อง ฝึกหายใจลึกๆ เข้าและออก น่าจะเหมาสมที่สุดเพราะผู้ป่วยสามารถทำได้ในบ้านตนเอง หรือเลือกสถานที่ได้ และไม่โหมจนเกินไป อาจจะมีกิจกรรมกันในครอบครัว ชวนคุณตา คุณลุง  พร้อม ลูกๆ หลานๆ มาเดินพร้อมกัน ก็จะเป้นความสุขในครอบครัว ในการทำกิจกรรม เพิ่มความสุข ความสุขในครอบครัว

              การได้เห็นคนในครอบครัว มีความรักความเอาใจใส่กันและกัน  เป็นความสุขที่สุดของผู้สุงอายุ ที่มีลูกมีหลานมาคอยดูแลและไม่ทอดทิ้ง มีอีกหลายคนที่เมื่อเขาต้องแก่ชราตัวลง ถกห่างเหินจากลูก หลาน ต้องให้พวกเขาอยู่โดดเดี่ยวตามลำพัง เพราะรู้สึกว่าต้องเป็นภาระ ชีวิตจะสุขได้ก็มาจากครอบครัวเป็นสำคัญอยู่และคอยดูแลกันและกันไปชั่วชีวิตหาไม่ได้ง่ายๆ

ที่มา : https://sites.google.com/site/mattaweemay/rokh-ni-ca-xxk-kalang-kay-xyang-rir/rokh-kra-d

http://www.healthtoday.net/thailand/fitness/fitness_123.html