วัยรุ่นเป็นโรคกระดูกพรุนได้หรือไม่

            โรคกระดูกพรุนถือว่า เป็นโรคทางด้านกระดูกและข้อที่เป็นอีกหนึ่งปัจจัย ที่มีผลต่อผู้ป่วยแม้จะไม่ถึงกับมีผลรุนแรง ที่แสดงความเจ็บปวดมากเท่ากับโรคหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาท อาจเพราะไม่มีส่วนเกี่ยวพันกับเส้นประสาทของร่างกาย มีผลต่อเพียงส่วนของกระดูกเท่านั้น  รวมทั้งตำแหน่งของร่างกายไม่ถึงกับเป็นส่วนสำคัญที่มีผลต่อผู้ป่วยที่อาจกระทบรุนแรงจนเกิดการสูญเสียอะไรบางอย่างตามมา ที่ผู้ป่วยอาจพิการ หรือไร้ความรู้สึกในบางส่วนของร่างกายได้หากมีอาการรุนแรง หรือได้รับการรักษาที่ช้าเกินไป และถือว่าเป็นโรคที่เกี่ยวข้องกับระบบประสาทที่เชื่อมกับกระดูกสันหลัง ซึ่งเป็นส่วนสำคัญของร่างกายอย่างมากและละเอียดอ่อนในการดูแลตนเองและการรักษา

เด็กวัยรุ่นกับโรคกระดูกพรุน

              โรคกระดูกพรุนมักไม่เกิดกับเด็ก และวัยรุ่น มักจะเกิดกับผู้สูงอายุและกลุ่มผู้ป่วยเพศหญิงที่หมดประจำเดือนแล้ว เป็นส่วนใหญ่ ด้วยเพราะในวัยเด็ก ยังเป็นช่วงอายุที่มวลกระดูกของร่างกายคนเรานั้นกำลังเสริมสร้างให้มีความหนาแน่น และส่วนที่สึกหรอก็ถูกกำจัดลงไปในกระบวนการของการทำงานของมวลกระดูก จนถึงวัย 30 ที่จะหยุดการสร้างมวลกระดูกเพราะมีความหนาแน่นเต็มที่ ช่วงวัยดังกล่าวแม้จะไม่อยู่ในความเสี่ยง แต่ก็ไม่ควรประมาท เพราะเราทุกคนนั้นย่อมต้องถึงวัยชรามาเยือนไม่วันใดก็วันหนึ่ง หากเราไม่เสียชีวิตไปก่อน หากเราดูแลตนเองตั้งแต่วันเด็ก เสริมสร้างการบริโภคอาหารที่มีประโยชน์ งดเครื่องดื่มอัลกอฮอร์  และ บุหรี่  ทั้งมีการเสริมอาหารประเภทที่มีแคลเซี่ยมมากๆเพื่อช่วยบำรุงกระดูกและข้อที่กำลังพัฒนาเจริญเติบโตให้แข็งแรงมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็น นม เนยแข็ง ปลาตัวเล็ก ปลากระป๋องที่มีกระดูกปน กุ้งแห้ง อาหารประเภทถั่ว งา รวมถึงผักที่มีใบเขียวทุกชนิด ก็จะยิ่งช่วยเสริมสร้างบำรุงกระดูกได้เป็นอย่างดี

การดูแลตัวเอง

                การรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ และใส่ใจตนเองละเว้นเครื่องดื่มที่เป็นของมึนเมา ไม่ใช่แต่จะช่วยในเรื่องโรคที่มากับกระดูก แต่เพียงอย่างเดียว เราจะป้องกันตนเองในทุกๆโรคที่จะมาทำอันตรายต่อตัวเราเองได้เป็นอย่างดีทีเดียว แม้จะไม่ถึงขั้นว่าจะไม่มีโอกาสเป็นเลย แต่อย่างน้อยทำให้เรามีสุภาพพลานามัยที่ดี เมื่อดีแล้ว มันเป็นช่วยเสริมป้องกันโรคได้ในระดับหนึ่งเลยทีเดียว

            อย่างน้อย หากเราปฎิบัติตนเองดีและเสริมสร้างอาหารที่มีคุณประโยชน์ มาแต่วัยเยาว์ เมื่อเราอายุมากจนเป็นผู้สูงอายุ เรามีพื้นฐานที่ดีในการดูแลมันเหมือนเกาะป้องกันอย่างดี เราอาจจะไม่ต้องนั่งเก้าอี้เข็น  เราไม่ต้องให้ใครมาพยุงเดิน หรือทำกิจวัตรเองไม่ได้ คอยเป็นภาระกับคนรอบข้างและคนใกล้ชิดที่จะต้องมาคอยเอาใจใส่ดูแลอยู่ตลอดเวลา เราจะยืนหยัดที่จะสามารถปฎิบัติภารกิจทุกอย่างได้เอง ไปได้ตลอดชีวิต มีคุณภาพชีวิตที่ดี นั่นแหละคือการดูแลตนเองอย่างดีตั้งแต่ต้นจนเข้าสู่วัยชรา วีถีชีวิตคนแบบนี้ เป็นวิถีที่ช่างมีแต่ความสุข

ที่มา : http://www.nutrilite.co.th/nutrilite/healthcoach/topic.html?grp=4