จากการวิจัยทางการแพทย์กลับพบว่า
วัยหนุ่ม สาว ถึงวัยทำงาน ช่วงวัยกลางคน 25
- 50 ปี
เป็นช่วงที่พบผู้ป่วยเป็นโรคหมอนรองกระดูกสันหลังทับเส้นประสาทมากที่สุด วัยชรากลับพบน้อยกว่า น่าจะมาจากการทำงานในสำนักงาน ที่ต้องนั่งกับที่นานๆ จนกระดูกสันหลังถูกกดทับ คนชรา ส่วนใหญ่มักจะใช้ชีวิตอีกแบบ
อยู่กับบ้าน ปลูกต้นไม้ ทำสวน ทำกิจกรรมภายในบ้าน กิจกรรมสนทนาการกับเพื่อนๆ
วัยเดียวกัน เป็นการชีวิตด้วยความสุข และทำให้สุขภาพดีทั้งกายและใจ
บางคนมีนัดกับเพื่อนไปทำกิจกรรมทุกวัน เช้าไป วิ่งไปเดินออกกำลังกาย บ่ายไปร้องเพลง ไปเต้นรำ ไปตีกอล์ฟ
ไปร่วมกันสังสรรค์รับประทานอาหารทำกินกัน หาต้นไม้มาจัดสวน
มามีกิจกรรมที่ไม่ต้องนั่งอยู่กับที่เป็นเวลานานๆ ร่างกาย กระดูก ข้อต่างๆ
กล้ามเนื้อได้เคลื่อนไหวก็จะส่งผลดีต่อสุขภาพตนเอง แบบนี้เอง
คนชราที่ป่วยเป็นโรคนี้
สาเหตุก็มาจากการเสื่อมของกระดูกตามวัย
บางคนอายุเพียง 50 หรือ น้อยกว่านั้น
ก็มีอาการของกระดูกเสื่อมได้แล้ว เพราะ ขาดการดูแล
ทั้งการเสริมสร้างกระดูกให้แข็งแรงด้วยความบริโภคอาหารที่มีประโยชน์ต่อกระดูกและฟัน
ไม่นานก็จะทำให้กระดูกเสื่อมได้เร็วขึ้น คนชรา ที่มีอายุมากๆ
กระดูกย่อมเสื่อมโทรมไปตามสภาพ การกดทับของเส้นประสาทก็มีได้มาก
และกล้ามเนื้อส่วนที่ช่วยรับพยุงดูแลกระดูกให้ต้านทานต่อสิ่งเร้าและป้องกันปลายประสาทต่างๆของอวัยวะต่างๆของร่างกายก็จะน้อยลงตามวัย
อาการของโรคก็จะมีอาการเช่นเดียวกันกับคนทั่วไปที่มีอาการ คือ ปวดหลังเอวตอนล่าง
ไปยังก้นกบ ร้าว ชา ลงมาที่ขา และเท้า
อาจจะเป็นข้างเดียวหรือทั้งสองข้างก็แล้วแต่ลักษณะของอาการและตำแหน่งการกดทับของเส้นประสาท
การรักษาอาจจะยุ่งยากกว่าผู้ป่วยที่อายุน้อย
เพราะการทำกายภาพบำบัด และความอ่อนแอของร่างกายที่สูงอายุขึ้น การใช้เวลาบำบัด ก็จะใช้เวลานานมากขึ้น การผ่าตัดรักษาก็อาจจะได้ผลลดลงตามลำดับ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับบุคคล คนสูงอายุหลายต่อหลายท่านมีชีวิตที่ดี มีสุขภาพอนามัยที่ดีมากๆ จนน่าอิจฉา ยังเดินเหินได้ดี
ไม่ต้องมีไม้เท้า ไม่ต้องมีคนคอยพยุง
ไปไหนได้อง ใช้ชีวิตได้เอง เหมือนปกติ เพราะเขาหมั่นออกกำลังกายอยู่เสมอ
ไม่ใช้ร่างกายหักโหมมากจนเกินไป ไม่สูบบุหรี่
สาเหตุของโรคหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาท
มาจากปัจจัยการสูบบุหรี่เช่นกัน การรู้จักใช้ชีวิตที่ถูกต้อง
ดูแลตนเองอย่างถูกวิธี ไม่สูบบุหรี่
ไม่ดื่มสุรา หมั่นออกกำลังกายเป็นประจำ
รับประทานอาหารให้ถูกสุขลักษณะ
ทำจิตใจให้เบิกบานผ่องใสอยู่เสมอ ชีวิตในวัยชรา จะเป็นชีวิตที่วับหนุ่มสาว
วัยกลางคนอาจจะกลับไปมอง และอิจฉา ว่าหากฉันเข้าสู่วัยชราแบบนี้บ้าง
ฉันจะเป็นสภาพใด ผู้เขียนเคยคิดนะว่า
หากเราเข้าสู่วัยชรา ถ้ามีอายุถึง เราจะยังเดินได้ไหม เราจะยังมีแรงไหม เราจะเป็นอย่างไรบ้าง ผู้เขียนเห็นคนเฒ่า คนแก่ในวัย 70 ปีขึ้นไป
ยังงอเข่า นั่งพับเพียบ ไหว้พระ เดินได้
สุดยอดมากๆ นั่นมาจากเขาดูแลตัวเองได้ดีนั่นเอง
ไม่มีใครดูแลตัวเราได้เท่าตัวเราเอง
ที่มา : komchadluek.net
